I bi en chline Stumpe, tue gern umegumpe.
E Lumpeornig mache mit mine viele Sache.

Tue mängmol nöd zuelose, ha Flecke i de Hose.
Tue viel lieber umeschto, als schnell in Chindi z go.

Doch chas s Mami froge, i tue kei Tierli ploge.
Drum Nikolaus bis en Guete und verschohn mi vo de Ruete.

Samichlaus, wo chunds du här?
Siebehundert Stund wiit här!
Samichlaus, isch s'Seckli schwär?
Siebehundert Pfund isch's schwär!
Samichlaus, mach's weidli läär!
Denn isch s'Seckli nümme schwär!

Was isch säb für es Liechtli?
Was isch säb für en Schiin?
De Chlaus mit de Latärne
lauft grad de Wald dur y.
Sin Esel, de hed glaade,
er rüeft, J-a, J-a!
Hüt dörf i mid mim Meischter
Emal is Stedtli ga!
Im Sack, da heds vill Nusse,
Tirgel und Zimmedschtärn,
die träg ich, wär's en Zentner,
für d'Chinde eischter gärn!
Aber d ie tusigs Ruete,
die han i ufem Strich
die bruucht min guete Meischter,
ja nid emal für mich.
Ich folg ihm gärn uf's Wörtli,
und laufe, was i cha,
die liebe Chind im Stedtli,
müend doch au öppis ha!

Es nachted scho und s'schneieled,
du liebi Zyt, ganz grüsli,
de Chlaus leid jetzt sin Mantel aa,
und bschlüsst druf no sys Hüüsli.
Er holt de Schlitte us em Schopf,
spannt s'Eseli gschwind aa,
und laded d'Seck und d'Ruete uuf,
won är für d'Chind mues haa.
Hü Trämpeli, seid är, s'isch Ziit,
de Wäg is Städtli isch no wiit.
Mier händ hüt Abig gar vill z'tue,
hü, Trämpeli, lauf artig zue.
Wie sind die Seck so dick und schwär,
wer chund ächt d'Ruete über, wer?
De Chlaus weiss alles ganz genau,
drum, Chinde, bitte, folgid au.